Amos Decker – były zawodowy zawodnik futbolu amerykańskiego (trochę na wyrost z tym „zawodnikiem” bo zagrał tylko jeden mecz, ale zawsze), były policjant, były mąż i ojciec.
Dużo tych "byłych", ale los go nie oszczędzał. Jako bardzo młody, niespecjalnie zdolny, ale szalenie pracowity sportowiec, trafia do wymarzonej NFL (National Football League). Jego karierę przerywa w brutalny sposób zawodnik drużyny przeciwnej, który w akcji ofensywnej przerabia Amosa na bitki. Uszkodzenia stawów, kości i ścięgien to nie wszystko. Uderzenie było tak potężne, że tylko dwukrotnie podjęta reanimacja przyniosła skutek, jednak w mózgu Deckera zaszły nieodwracalne zmiany. Utworzyły się nowe połączenia i kanały, które umożliwiają trwałe zapamiętywanie dokładnie wszelkich informacji i niezapominania ich. Nigdy. Do tego dochodzi widzenie liczb.... w kolorach i utrata zdolności empatycznych.
Intensywna terapia postawiła Amosa fizycznie na nogi, a nowe zdolności ułatwiły mu podjęcie pracy w policji, co to było jego nowym marzeniem. Terapią zajmowała się Cassandra, która rozumiejąc nową sytuację swojego podopiecznego starała się mu pomóc w powrocie do w miarę normalnego życia. Udało im się na tyle, że zostali małżeństwem, szczęśliwym oraz dochowali się córki. Niedługo przed jedenastymi urodzinami Molly, ktoś zamordował obie najważniejsze osoby w życiu Amosa, na dokładkę zabijając jego szwagra. To przeciążyło psychikę naszego bohatera na tyle, że podjął decyzję o samobójstwie, jednak w porę powstrzymali go koledzy – policjanci, którzy przybyli na miejsce zbrodni. Próbując za wszelką cenę złapać sprawcę Amos zaniedbał inne swoje obowiązki policyjne. Jego rezygnację ze służby przełożeni przyjęli zarówno z żalem jak i i z ulgą. Od tego czasu Decker żył jako bezdomny. Otrząsnął się po jakimś czasie na tyle, żeby podjąć decyzję o zmianie swojego życia, bo uznał, że takiego jakim się stał wstydziłaby się jego rodzina. Zamieszkał w tanim motelu i został prywatnym detektywem. Minęło piętnaście miesięcy, dwadzieścia jeden dni, dwanaście godzin i czternaście minut (to kolejna cecha Amosa – nie potrzebuje zegarka, aby widzieć takie rzeczy) i pojawia się jego była partnerka z policji detektyw Lancaster z informacją, że na posterunek zgłosił się człowiek, który przyznał się do zbrodni. W tym samym czasie ktoś uzbrojony w broń palną atakuje szkołę średnią w ich miasteczku. Człowiek który się przyznał słabo zna szczegóły zbrodni, a przydzielony z urzędu adwokat wyciąga go z aresztu bez problemu, tłumacząc swojego klienta kłopotami z powodu nie wzięcia leków.
W szkole ktoś strzelając do uczniów i nauczycieli użył tej samej broni, z jakiej zabito rodzinę Amosa. Osobnik, który się przyznał w tajemniczy sposób znika z miasteczka, natomiast ślady pozostawione w szkole świadczą jednoznacznie, że morderca ma jakieś zadawnione żale do naszego bohatera.
Dużo tych "byłych", ale los go nie oszczędzał. Jako bardzo młody, niespecjalnie zdolny, ale szalenie pracowity sportowiec, trafia do wymarzonej NFL (National Football League). Jego karierę przerywa w brutalny sposób zawodnik drużyny przeciwnej, który w akcji ofensywnej przerabia Amosa na bitki. Uszkodzenia stawów, kości i ścięgien to nie wszystko. Uderzenie było tak potężne, że tylko dwukrotnie podjęta reanimacja przyniosła skutek, jednak w mózgu Deckera zaszły nieodwracalne zmiany. Utworzyły się nowe połączenia i kanały, które umożliwiają trwałe zapamiętywanie dokładnie wszelkich informacji i niezapominania ich. Nigdy. Do tego dochodzi widzenie liczb.... w kolorach i utrata zdolności empatycznych.
Intensywna terapia postawiła Amosa fizycznie na nogi, a nowe zdolności ułatwiły mu podjęcie pracy w policji, co to było jego nowym marzeniem. Terapią zajmowała się Cassandra, która rozumiejąc nową sytuację swojego podopiecznego starała się mu pomóc w powrocie do w miarę normalnego życia. Udało im się na tyle, że zostali małżeństwem, szczęśliwym oraz dochowali się córki. Niedługo przed jedenastymi urodzinami Molly, ktoś zamordował obie najważniejsze osoby w życiu Amosa, na dokładkę zabijając jego szwagra. To przeciążyło psychikę naszego bohatera na tyle, że podjął decyzję o samobójstwie, jednak w porę powstrzymali go koledzy – policjanci, którzy przybyli na miejsce zbrodni. Próbując za wszelką cenę złapać sprawcę Amos zaniedbał inne swoje obowiązki policyjne. Jego rezygnację ze służby przełożeni przyjęli zarówno z żalem jak i i z ulgą. Od tego czasu Decker żył jako bezdomny. Otrząsnął się po jakimś czasie na tyle, żeby podjąć decyzję o zmianie swojego życia, bo uznał, że takiego jakim się stał wstydziłaby się jego rodzina. Zamieszkał w tanim motelu i został prywatnym detektywem. Minęło piętnaście miesięcy, dwadzieścia jeden dni, dwanaście godzin i czternaście minut (to kolejna cecha Amosa – nie potrzebuje zegarka, aby widzieć takie rzeczy) i pojawia się jego była partnerka z policji detektyw Lancaster z informacją, że na posterunek zgłosił się człowiek, który przyznał się do zbrodni. W tym samym czasie ktoś uzbrojony w broń palną atakuje szkołę średnią w ich miasteczku. Człowiek który się przyznał słabo zna szczegóły zbrodni, a przydzielony z urzędu adwokat wyciąga go z aresztu bez problemu, tłumacząc swojego klienta kłopotami z powodu nie wzięcia leków.
W szkole ktoś strzelając do uczniów i nauczycieli użył tej samej broni, z jakiej zabito rodzinę Amosa. Osobnik, który się przyznał w tajemniczy sposób znika z miasteczka, natomiast ślady pozostawione w szkole świadczą jednoznacznie, że morderca ma jakieś zadawnione żale do naszego bohatera.
Tytuł: W pułapce pamięci
Tytuł oryginału: Memory Man
Autor: David Baldacci
Autor: David Baldacci
Tłumaczenie: Beata Hrycak
Wydawnictwo: Wydawnictwo Dolnośląskie
Data wydania polskiego: czerwiec 2016
Liczba stron: 400
Data wydania polskiego: czerwiec 2016
Liczba stron: 400
Posty
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Drogi Czytelniku - pisząc komentarz, zgadzasz się na przetwarzanie swoich danych osobowych