Czerwony szkwał - Tomasz Hildebrandt

Ani w Bieszczadach, ani w Borach Tucholskich nie udało się nadkomisarzowi Andrzejowi Bondarowi spełnić swojego cichego marzenia-przeżyć w spokoju, wykonując rutynową, typową i nudną policyjną robotę aby tylko osiągnąć wiek emerytalny. To może w Komendzie Powiatowej w Węgorzewie się uda?

Niestety, pech prześladuje „Bonda” w dalszym ciągu. Biały szkwał doprowadza do lokalnej katastrofy - wywracają się jachty, toną ludzie i wypadają nie tyle z szafy, co z dna jeziora szkielety. Pewnie byłoby dla nadkomisarza dobrze, żeby były to tylko pozostałości po działaniach radzieckich służb specjalnych z okresu powojennego, kiedy „władza ludowa” w okolicznych jeziorach pozbywała się zwłok „wrogów klasowych”. Jednak są to ludzkie szczątki znacznie młodsze, niż te z okresu walki z kontrrewolucją. Dodatkowo – utonęli obywatele Federacji Rosyjskiej, którzy z niewiadomych przyczyn udali się na wyprawę nurkową w nocy. Jakby tego było mało – w niewyjaśnionych okolicznościach zostaje śmiertelnie potrącony przez ciężarówkę jeden z mieszkańców okolic Węgorzewa, a w okolicy grasuje gwałciciel... mężczyzn, oznaczający swoje ofiary specyficznym tatuażem.
Mało? - to jeszcze do tego zaginęła jedna z kelnerek z lokalnej restauracji, a w lesie grzybiarz znajduje jej zakrwawiony łańcuszek. W tle pojawiają się wojowniczy „obrońcy polskości”, agenci wywiadu Federacji Rosyjskiej i USA, a sam Bondar zostaje podejrzany o współpracę z rosyjskimi służbami specjalnymi.

Cykl Andrzej Bondar jest reklamowany jako „polska odpowiedź na prozę Jo Nesbo”. Nie czytałem nic tego norweskiego autora, więc się nie mogę odnieść do jego twórczości, ale przygody nadkomisarza Bondara nieco przypominają mi klimat „Miasteczka Twin Peaks”

Tytuł: Czerwony szkwał
Cykl: Andrzej Bondar (tom 3)
Autor: Tomasz Hildebrandt
Wydawnictwo: Muza
Data wydania: listopad 2018
Ilość stron: 384