Czerwony rynek. Na tropie handlarzy organów, złodziei kości, producentów krwi i porywaczy dzieci - Scott Carney

Ta książka jest napisana zgodnie zasadą Mistrza horroru Alfreda Hitchcocka:

„Film powinien zaczynać się od trzęsienia ziemi, potem zaś napięcie ma nieprzerwanie rosnąć” .

Trudno jest przejść do porządku dziennego nawet nad przedmową.
Dowiadujemy się  z niej m.in. tego, że w buddyzmie ( a właściwie w jego specyficznych, bhutańskich odłamach) do kontemplacji nad ludzką śmiertelnością niezbędne są flety z ludzkich piszczeli i miski ofiarne wykonane z puszki mózgowej człowieka.
I że Autor jest rozczarowany(?), bo nie tego typu „artefaktów” poszukiwał.
Sam Scott Carney  wycenia swoje ciało  na 250 tys. dolarów „w hurcie” a  "w detalu” na ok. 1 milion dolarów. To robi wrażenie.
Nerka pobrana od ubogiego Hindusa kosztuje 2000$ ( a jak się go oszuka – to może  kosztować "zaledwie" 800$),  koszt tejże nerki dla „klienta” w USA to ponad 100,000 $.
Pozycja mocna jak czysty spirytus, bo dawny Scott Carney to miły, spokojny antropolog mający nienerwową pracę.
Opiekował się amerykańskimi studentami w jednym z klasztorów w Indiach. Tam, w wyniku samobójstwa swojej podopiecznej, zatknął się z problemem „czerwonego rynku” . Samo to wydarzenie oraz to, jakie były dalsze losy ciała dziewczyny zmieniają całkowicie życie Scotta. Zaczyna badać jak funkcjonuje rynek „części zamiennych" do człowieka.
Ale nie tylko „części zamiennych” .
Potrzebujesz dziecko, bo sama nie możesz urodzić? Proszę bardzo – zapłodnienie in vitro.
Jeśli nie chcesz lub nie możesz urodzić - znajdziemy w Indiach żywy inkubator.
A może nie masz czasu albo nie lubisz niemowlaków?  I na to jest rada - adopcja. Jest przecież mnóstwo sierot w biednych krajach.
A że to akurat to dziecko nie jest sierotą, tylko zostało porwane?  Jaki problem – kwity się zgadzają sprowadzone przez naszych (najczęściej amerykańskich prawników) i są OK.
To, że kwity są "w porządku" nie znaczy, że zawarte w nich dane są OK, ale.... to nie ma znaczenia. I tak się tego nie dowiesz.
Podobnie jak pochodzenie Twojej nowej nerki. Czy to ważne, że została pozyskana od wspaniałomyślnego dobroczyńcy, indyjskiego biedaka, chińskiego skazańca czy ofiary porywaczy? Przecież psychologowie stwierdzili, że dla dobra dawcy i biorcy dane obu stron muszą być objęte tajemnicą lekarską bo taka informacja może wywołać traumę.
Potrzebujesz ludzkiego szkieletu, żeby uczyć studentów albo podnieść prestiż swojego gabinetu lekarskiego? Żaden problem – najlepsze szkielety tego typu „produkują"  w Indiach od ponad 200 lat i wiele pokoleń adeptów medycyny na nich zgłębiało tajemnice ludzkich kości, a wiadomo, że plastikowy odlew to nie to samo.
Że jest to nielegalne od 1985 roku ? Cóż trudno – po prostu będzie drożej.
Podróżując z Autorem po Indiach, USA czy Cyprze poznajemy tajniki „czerwonego rynku”.
Spotkamy tam szacownych medyków różnych specjalności, kobiety, które godzą się być inkubatorami lub dawcami gamet, pośredników w handlu ludzkimi organami oraz kidnaperów czy bezwzględnych przestępców.
Hipokryzja ludzi Zachodu nakręca przemysł transplantologiczny, a przy wykorzystaniu różnic w prawie zachowuje pozory legalności pewnych działań. Nie wolno płacić za przekazanie nerki, bo to ma być „dar”? To nie płaćmy – wypłacajmy „rekompensaty” za poświęcony czas i zdrowie .
Dla mnie osobiście mniej przerażające są szczegóły tych operacji - od pozyskiwania np. siatkówki oka od żywych więźniów czy egzekucji na zlecenie (żeby wątroba, jelita lub inna niezbędna „część zamienna" była jak najlepszej jakości i najlepiej dopasowana do potrzeb biorców) dokonywane np. w chińskich więzieniach.
Mocniej zadziałało na mnie co innego. Relatywizm moralny, usprawiedliwienie największych zbrodni jednym. To ratuje moje życie, więc jest dobre. Bo ten biedak w Chinach i tak by został rozstrzelany czy powieszony.
A że stało się to wcześniej  i może mniej ”humanitarnie” ?
Trudno, ja dzięki temu będę żył dłużej.
Chcę mieć dziecko, a nie mogę. Nie chce adoptowanego. A to, że pozyskanie gamety od innej kobiety może ją kosztować życie?
Ale ja chcę dziecko!
A to ,że ten chłopczyk, którego adoptowaliśmy nie jest sierotą, tylko został porwany, a jego rodzice rozpaczają?
No chyba lepiej, że żyje w luksusie w USA niż w slumsach w Afryce czy Indiach?
A poza tym, biedacy nie mają nic innego do roboty, to sobie zrobią kolejne.
Ale jeszcze bardziej wstrząsająca byłą moja własna reakcja.
Będąc uczciwy wobec samego siebie, nie mogę powiedzieć, że ratując życie czy zdrowie swoje czy najbliższych zastanawiałbym się nad pochodzeniem tego, co jest mi do tego potrzebne.
I czy tą niezbędną do przeżycia „część zamienną" pozyskano w sposób legalny i uczciwy.
Przeczytajcie i zajrzyjcie w głąb siebie.
I nie jestem pewien, czy to, co zobaczycie Wam się spodoba. 

Tytuł: Czerwony rynek. Na tropie handlarzy organów, złodziei kości, producentów krwi i porywaczy dzieci
Autor: Scott Carney
Wydawca: Czarne
Data I wydania polskiego: luty 2014
Data II wydania polskiego: czerwiec 2016
Stron: 232
Tytuł oryginału: The Red Market
Tłumaczenie: Janusz Ochab

źródło - strona Autora